Πως Ο Άγιος Δημήτριος από Χωριουδάκι Μετατράπηκε σε Δήμο?

 

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΗΜΟΥ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Ο οικισμός που αναπτύχθηκε γύρω από την εκκλησία του Αγ. Δημητρίου ήταν φυσιολογικά ο αρχικός ιστός του χωριού Μπραχάμι. Ξεκινώντας από την πλατεία Καλογήρων, με αραιή δόμηση, ο επισκέπτης έφτανε στη σημερινή οδό Καράμπαμπα (Δημαρχείο), όπου πλήθαιναν οι οικοδομές, συγκροτώντας ένα ενιαίο σύνολο δομημένου χώρου που άγγιζε στο τέλος του τη σημερινή οδό 25ης Μαρτίου.

Η θέση της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου ήταν, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της, εκεί που βρίσκεται σήμερα, στο κεντρικότερο σημείο του τότε χωριού και σύμφωνα με στοιχεία αναγέρθηκε κατά τη διετία 1895 – 1897.

Το 1960 λειτουργούσαν ήδη ως παρεκκλήσια -ήτοι εξαρτώμενες από τον Ναό του Αγίου Δημητρίου- οι ναοί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγίτσα) στη συνάντηση των οδών Παπάγου και Βουλιαγμένης, του Αγίου Βασιλείου στην ομώνυμη συνοικία ανατολικά του Δήμου, και των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (ο γνωστός σαν Ναός Αγίου Κωνσταντίνου) στη νοτιοανατολική περιοχή της συνοικίας. Σταδιακά τα παρεκκλήσια αποσχίστηκαν και συγκρότησαν νέες ενορίες.

Αυτό ήταν το Μπραχάμι στην περίοδο του Μεσοπολέμου. Μέχρι τότε το χωριό Μπραχάμι ανήκε στο Δήμο Αθηναίων, ενώ ως Κοινότητα Μπραχαμίου ιδρύθηκε το 1925 και με διάταγμα εκείνης της χρονιάς αυτονομήθηκε διοικητικά από το Δήμο Αθηναίων και αποτέλεσε κοινότητα που περιλάμβανε τους συνοικισμούς Μπραχαμίου, Αγίας Βαρβάρας (Δάφνης σήμερα), Κατσιποδίου, Πικροδάφνης και Αγίου Κοσμά.

Το 1928 η κοινότητα μετονομάστηκε σε Αγίου Δημητρίου και το 1942 μετατράπηκε σε Δήμο Αγίου Δημητρίου, ο οποίος όμως είχε ως έδρα τη Δάφνη. Με το Διάταγμα της 5 Σεπτεμβρίου 1947, ο συνοικισμός του Αγίου Δημητρίου αποσπάστηκε από το Δήμο Δάφνης και συγκροτήθηκε σε ξεχωριστή ομώνυμη κοινότητα, που συμπεριλάμβανε αποκλειστικά το Μπραχάμι.

Η τελική ρύθμιση έγινε το 1963, όταν ο τότε υπουργός Εσωτερικών Γ. Ράλλης στις 15 Μαρτίου ενέκρινε τη μετατροπή της Κοινότητας Αγίου Δημητρίου σε ομώνυμο Δήμο, όπως είναι μέχρι σήμερα.