Ελευθέριανη Ναυπακτίας Ένα Εξαιρετικό Χωριό που Πρέπει να Επισκεφτήτε

 Η Ελευθεριανή είναι χωριό της ορεινής Ναυπακτίας στους πρόποδες του όρους Παπαδιά, 39 χλμ. βόρεια της Ναυπάκτου. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Πυλήνης, στην Επαρχία Ναυπακτίας του Νομού Αιτωλοακαρνανίας. Άλλες ονομασίες Ελευθέριανη, Λευτέριανη και Λευθέριανη. Η Λευτέριανη πρωτοεμφανίζεται σε ιστορικά έγγραφα, βιβλία και μελετήματα περίπου το 1575. Η ονομασία της διαφέρει από έγγραφο σε έγγραφο, αλλά τελικά επικράτησε το «Ελευθεριανή».

Ανατολικά είναι το Τσακαλάκι με 1713 μ. υψόμετρο, βόρεια η Ψηλή Κορφή με 1398 μ. υψόμετρο, νότια-νοτιοδυτικά η Μαλαθούνα με 1417 μ. υψόμετρο. Στο προσκέφαλο του χωριού ανατολικά-νοτιοανατολικά υψώνεται ο Αϊ Λιάς (Αφορισμένο) με 1210 μ. υψόμετρο, πολύ απότομο βουνό με πυκνό ελατόδασος.

Την Ελευθέριανη την διασχίζουν τέσσερα ρέματα: ερχόμενοι από Ναύπακτο 2 χμ έξω από το χωριό είναι ο Κατεργάρης που στην πορεία του συναντάται με το Ματζανόρεμα στην τοποθεσία Αποστόλης, όπου υπήρχε και ο παλιός νερόμυλος. Μέσα από το χωριό περνάνε δύο ρέματα, το Γυφτόρεμα που χωρίζει τον πέρα μαχαλά από το κυρίως χωριό, και το Βρυσουλόρεμα που ενώνονται στην θέση Μότσιος και συνεχίζοντας συναντιούνται με το Ματζανόρεμα στην τοποθεσία Τσατάλι στα Νότια του χωριού και στη ρίζα του βουνού Μαλαθούνα. Συνεχίζοντας την πορεία τους και τα τέσσερα ρέματα ενωμένα συναντάνε τη Δρακόβρυση, η οποία είναι πολύ μεγάλη πηγή που ενώνει τα νερά της με τα ρέματα και έτσι δημιουργείται το Λευτεριάνικο ποτάμι το οποίο συναντάται πιο κάτω με τον Κότσαλο, παραπόταμο του Εύηνου.

Η Ελευθέριανη συνορεύει με τα εξής χωριά: Στα Νότια με Ποκίστα και Παλαιόπυργο, στα Βορειοδυτικά με Μηλιά και Αγία Τριάδα, στα Ανατολικά προς το Τσακαλάκι με Άνω Χώρα και Κεντρική, στα Βορειοανατολικά με Πόδο, στα Βόρεια με Χώμορη, και στα Νοτιοδυτικά με Σίμο.

Οι παλιότεροι έλεγαν πως, ο Θεός όταν έφτιαχνε τον κόσμο πέταγε απ΄ τη μια μεριά της θάλασσας τις πέτρες και απ΄ την άλλη τα χώματα. Η μεριά με το χώμα είναι η Πελοπόννησος. Η άλλα μεριά, η μεριά με τις πέτρες, είναι η δική μας. Τα Κράβαρα.

Ψηλά βουνά, απόκρημνα βράχια, χαράδρες, γκρεμοί, σπηλιές, φαράγγια, πηγές, ρέματα και πράσινο, πολύ πράσινο, σε όλες τις πιθανές αποχρώσεις. Έλατα, πουρνάρια, πλατάνια, δέντρα (βελανιδιές), καστανιές, πεύκα, αχλαδιές, καρυδιές, ακακίες, μουριές και ένα σωρό άλλα κλαριά ανακατεμένα με σπάρτα, ρείκια, βάτα, αζμπελίνες, ασφάκες και αγριολούλουδα, συνθέτουν ένα ονειρεμένο τοπίο που αξίζει να το επισκεφτείς όλες τις εποχές του χρόνου.